1) Σε dressings για σαλάτες (π.χ. κρέμες βαλσάμικου)

2) Σε έτοιμες σάλτσες, στην ketcup

3) Στο ice-tea, στα ενεργειακά ποτά και τα αναψυκτικά

4) Σε μπάρες δημητριακών

5) Σε φυτικά γάλατα (π.χ. γάλα αμυγδάλου )

6) Σε βούτυρα ξηρών καρπών (π.χ. φυστικοβούτυρο)

7) Τυποποιημένα προϊόντα που μπορεί να μην έχουν γλυκιά γεύση (π.χ. έτοιμες τυρόπιτες, αραβικές πίτες, κριτσίνια κλπ)

8) Σε επιδόρπια γιαουρτιού

9) Σε κύβους ζωμών, σε κονσέρβες.


Η ζάχαρη δεν είναι δηλητήριο, το σώμα μας ξέρει πώς να χειριστεί λίγη προστιθέμενη ζάχαρη!

Το πρόβλημα είναι όταν το παρακάνουμε. Συγκεκριμένα, η σύσταση είναι να μην ξεπερνά το 10% της συνολικής ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης. Ορισμένες πηγές είναι προφανείς και άλλες όχι τόσο πολύ που σημαίνει ότι μπορεί να προστεθεί αρκετά γρήγορα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο έλεγχος της λίστας συστατικών στην ετικέτα του τροφίμου είναι σημαντικός εάν ψάχνετε προστιθέμενη ζάχαρη.

Ως γενική οδηγία, εάν η «ζάχαρη» αναφέρεται στα πρώτα 3 συστατικά στον κατάλογο συστατικών, το προϊόν περιέχει πιθανώς αρκετή ποσότητα προστιθέμενης ζάχαρης. Τέλος, πολλές φορές στην ετικέτα του προϊόντος μπορεί να μην αναγράφει ότι περιέχει ζάχαρη αλλά θα συναντήσετε πολύ συχνά τους όρους Σιρόπι γλυκόζης/ σορβιτόλης/ καλαμποκιού/ αγαύης/ σφενδάμου, μέλι, μελάσα, Χαρουπόμελο, Ιμβερτοσάκχαρο κ.ά. Αυτά είναι και πάλι απλά σάκχαρα και πρέπει να περιορίζονται ακριβώς όπως και η ζάχαρη.