Με τον όρο μεταβολισμό εννοούμε την ολική ποσότητα ενέργειας που δαπανάται από τον οργανισμό. Η ενεργειακή δαπάνη χωρίζετε σε τρείς μορφές:
Ο ΒΜ υπολογίζετε σε θερμίδες που χρειάζονται ανά ημέρα και επηρεάζετε από διάφορους παράγοντες:

                  Ο βασικός μεταβολισμός είναι ο ρυθμός της μετατροπής της ενέργειας στο σώμα κατά την επιτέλεση των βασικών λειτουργιών οι οποίες είναι η αναπνοή, η λειτουργία των αναπνευστικών μυών, η λειτουργία του νευρικού συστήματος, της καρδιάς, των νεφρών, του ήπατος, των ενδοκρινών αδένων και γενικότερα όλου του οργανισμού. Ο ΒΜ υπολογίζετε όταν το άτομο είναι ξαπλωμένο σε ηρεμία μετά από 12ώρη νηστεία.
                • Την ενεργειακή δαπάνη ηρεμίας (REE)που αποτελεί το 65-75% της συνολικής δαπάνης
                • Την θερμογεννετική επίδραση της τροφής (ΤEF) που καταλαμβάνει έως και 10%
                • Την ενεργειακή δαπάνη κατά την άσκηση (EEPA) η οποία εξαρτάται από την δραστηριότητα του ατόμου και μπορεί να είναι χαμηλή, ήπια ή υψηλή και αποτελεί κατά συνέπεια και την πιο ευμετάβλητη τιμή.
                • Καταστάσεις όπου ο ΒΜ είναι αυξημένος είναι η περίοδος ταχείας ανάπτυξης όπως η βρεφική ηλικία και η εφηβεία και για τα δύο φύλα, το μεγάλο ποσοστό άλιπης μάζας, το ύψος και η μεγάλη επιφάνεια σώματος, στους αθλητές και σε άτομα που γυμνάζονται, σε πολύ ψυχρό ή ζεστό κλίμα, σε τραυματισμούς και εμπύρετες καταστάσεις, σε έντονη συναισθηματική κατάσταση, σε υπερσιτισμό, στους άντρες συγκριτικά με τις γυναίκες λόγω μεγαλύτερου ποσοστού μυϊκής μάζας, στη λήψη κάποιων ουσιών όπως η καφεΐνη και η νικοτίνη, στην εγκυμοσύνη και στον θηλασμό.
                • Καταστάσεις όπου ο ΒΜ μειώνετε είναι: σταδιακά στην ενήλικη ζωή, στον υποσιτισμό και την νηστεία, στην παχυσαρκία (λόγω μεγάλο ποσοστού λίπους), στη λήψη κάποιων φαρμάκων όπως πχ. οι β-αναστολείς για την υπέρταση.
                • Η κληρονομικότητα επίσης παίζει ρόλο αφού παρατηρούνται διαφορές σε άτομα του ίδιου φύλου, βάρους, ηλικίας, σύστασης σώματος λόγω γενετικών παραγόντων.

                Οι ενδοκρινείς αδένες όπου με την έκκριση κάποιων ορμονών αυξάνεται ο ΒΜ και με την έκκριση άλλων μειώνεται.